هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة
کربلایی علیرضا شیونی
«شعری از حسین صیامی»
دنیا! به باده‌های جنون تشنه‌ای هنوز
آه ای زمین چقدر به خون تشنه‌ای هنوز!
لاله به خاک دوخته می‌آید از کجا؟
این بوی موی سوخته می‌آید از کجا؟
سنگ است و باز شیشه چشم هزاره‌ها
آه از غم همیشه چشم هزاره‌ها
این بار هم سیاهی شب را رقم زدند
آتش به جان دخترکان حرم زدند
از داغ‌شان کتاب و قلم هم گریستند
دلها به یاد داغ محرم گریستند
به یاد شهدای مظلوم مسجدجامعه قندوز
